هدف این تحقیق بررسی اثر تغییر جهت توجه با استفاده از خودگویی آموزشی بر اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال بود. بدین منظور33 دانشجوی دختر مبتدی با میانگین سنی 22 سال و اضطراب صفتی متوسط به صورت تصادفی انتخاب شدند. شرکت کننده ها بر اساس پیش آزمون به سه گروه همسان تقسیم شدند. گروه خودگویی با کانون توجه درونی، کلمه «مچ» و گروه خودگویی با کانون توجه بیرونی کلمه «مرکز حلقه» را قبل از هر پرتاب آزاد طی 6 جلسه (هر جلسه دو دسته 10 کوششی) تکرار کردند. گروه کنترل بدون خودگویی به تمرین پرتاب آزاد پرداختند. آزمون یادداری 48 ساعت پس از مرحله اکتساب و پس از آن آزمون انتقال با حضور تماشاگر انجام شد. دقت پرتاب با استفاده از یک مقیاس 5 ارزشی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تحلیل واریانس دو عاملی ترکیبی و یک طرفه، تفاوت معنی داری بین اکتساب، یادداری و انتقال گروه ها نشان نداد (p>0.05)، ولی اثر درون گروهی کانون توجه بیرونی بر انتقال معنی دار بود (p<0.05). بنابراین، استفاده از خودگویی و دستکاری جهت توجه آن برای بهبود اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بازیکنان مبتدی بسکتبال توصیه نمی شود.
