کارآفرینی با ارزش آفرینی معنا پیدا می کند و کارآفرینان بیش از آنکه در نتیجه ی ایجاد درآمد و توسعه ی اشتغال مورد توجه باشند، به واسطه ی ایجاد ارزش، قابل ستایش هستند. کارآفرینی درون سازمانی، بیانگر هر نوع فعالیت و رویکرد نوآورانه است که موجب می شود سازمان، نسبت به قبل ارزش بیشتری برای ذینفعان خلق نماید. کارآفرینی در سازمان ها به عنوان یک عنصر مهم به شمار می آید که می تواند با کمک گرفتن از افکار و ایده های کارکنان خلاق و نوآور، به تحولات عظیمی در سازمان منتهی شود. هدف از این تحقیق بررسی میزان تأثیرگذاری متغیرهای سازمانی بر کارآفرینی درون سازمانی در دانشگاه هاست. روش انجام تحقیق، پیمایشی و جامعه آماری آن، نیروی انسانی دانشگاه اراک است. در این تحقیق از آزمون های آماری همبستگی میان متغیرهای مستقل سازمانی و متغیر وابسته کارآفرینی درون سازمانی استفاده شده و نتایج حاصل نشان می دهد که بیشترین همبستگی متعلق به متغیرهای مستقل نظام کنترل و فرهنگ سازمانی است. برای بررسی میزان کارآفرینی، با کمک آزمون علامت، مشاهده شد که سازمان در ارتباط با تمامی متغیرهای مورد مطالعه، کارآفرینانه عمل می کند.
