مهرداد اکبری گندمانی در این نوشتار به تحلیل این پرسش می پردازند که مفهوم مرز چگونه باعث شناخت و تمایز و تقابل «خود»و «دیگری»شده است. در میان مرزهای عینی و ذهنی که انسانها بر گرد محورهای خود فردی و خود جمعی پدید آورده اند، آثار ادبی از جمله آثار انسانی هستند که هم خود متأثر از این مرزها هستند و هم بر شیوه و گسترۀ مرزبندیها تأثیر می گذارند. آثار ادبی از نظر اکبری به یاری شناخت خاصی که ایجاد می کنند از قدرت هویت نزاع آمیز جوامع می کاهند و تعارضهای مبتنی بر خشونت را به تعارضهای مبتنی بر درک متقابل و گفتگومداری تبدیل می کنند و بدین شیوه، نوع مواجهۀ ما با دیگران را بر اساس تفاهم و تعامل تنظیم می کنند. همچنین آثار ادبی با تأثیر نهادن بر گفتمانهای اکثریت و اقلیت، بر موقعیت مرکزها و حاشیه ها تأثیر می گذارند و به یاری زمینه ها و پیوندهایی که ایجاد می کنند، ظرفیت و قدرت پذیرش و ترمیم پذیری نظامها را بالا می برند.
