در ایران، عملیات تغذیه باغات سیب به خصوص زمان کاربرد و غلظت عناصر ریزمغذی به خوبی برنامه ریزی نمی شود. همچنین مناطق سیب کاری ایران عمدتاً در معرض گرما و نور زیاد می-باشند. لذا عملکرد میوه سیب در واحد سطح کم بوده و همین مقدار کم نیز در معرض آسیب-های ناشی از تنش های محیطی به خصوص آفتاب سوختگی می باشد. لذا، مطالعه حاضر در سه آزمایش و با اهداف بهبود عملکرد کمی و کیفی سیب رقم "رد-دلیشز" و تعیین بهترین غلظت کود میکرو مایع (حاوی آهن، روی و منگنز) و کاهش یا حذف عارضه آفتاب سوختگی در این رقم با استفاده از عناصر غذایی (کلسیم و بُر) و رس کائولین انجام شد. در آزمایش اول، تأثیر تیمارهای مختلف کود مایع عناصر میکرو (آهن، روی و منگنز) بر عملکرد کمی و کیفی رقم مورد نظر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد صفات وزن میوه، طول میوه، عرض میوه، TSS و آبداری میوه بیشتر تحت تأثیر تیمارها قرار گرفتند و بین تیمارها از نظر این صفات، تفاوت معنی دار مشاهده شد. با توجه به اینکه در اکثر صفات، تیمارهای 3، 4 و 5 در هزار تأثیر بهتری در مقایسه با تیمارهای 2 در هزار و شاهد داشتند، کاربرد یکی از این سه تیمار برای محلول پاشی در اواخر اردیبهشت برای باغات سیب رقم "رد-دلیشز" توصیه می شود. از نظر اقتصادی، تیمار 3 در هزار که مصرف و هزینه کمتری برای باغدار دارد و از نظر سلامتی و اثرات زیست محیطی می تواند محصول سالم تری تولید نماید، در اولویت قرار می گیرد. در آزمایش دوم، تأثیر تیمارهای مختلف کلسیم و بُر در دو مرحله زمانی بر میزان آفتاب سوختگی و صفات کمی و کیفی رقم "رد-دلیشز" مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که محلول پاشی ترکیب کلسیم یک درصد و بُر دو در هزار در اواخر اردیبهشت تأثیر بهتری بر کاهش آفتاب سوختگی و افزایش کیفیت صفات میوه داشته و به باغدار توصیه می شود. در آزمایش سوم، تأثیر تیمارهای مختلف رس کائولین در دو مرحله زمانی بر میزان آفتاب سوختگی رقم مورد نظر مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای 5/7 درصد کائولین در اواسط خرداد و اواسط تیر بر کاهش آفتاب سوختگی میوه تأثیر بهتری داشته و به باغدار توصیه می شوند.
