هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر مهندسی ارزش بر بهره وری پروژه های معماری هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیاء و ارائه راهکارهایی برای بکارگیری موفّق مهندسی ارزش جهت بالابردن عملکرد این پروژه ها در شرکت ها می باشد. در این راستا یک فرضیه اصلی و سه فرضیه فرعی طراحی شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر کارکنان شرکتهای معماری هوشمند بوده که جمعاً 70 نفر می باشد که به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شد و پرسشنامه ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای در میان نمونه آماری توزیع گردید. قبل از آزمون فرضیه ها، به منظور بررسی نرمال بودن توزیع متغیرها از آزمون کالموگروف- اسمیرنف استفاده شد. در تحقیق حاضر با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری (Structural Equation Modeling) و نوع خاص آن یعنی تحلیل عاملی تاییدی با رویکرد حداقل مربعات جزئی (partial Least Squares یا PLS) انجام شده که این امر به دلیل وجود متغیرهای پنهان (سازه های پژوهش) و متغیرهای آشکار (ابعاد سازه ها) در مدل، حجم کم نمونه و همچنین روابط بین متغیرها می باشد و همچنین جهت تحلیل داده ها از نرم افزار Smart PLS.2 که یکی از پرکاربردترین نرم افزارهای مدل سازی معادلات ساختاری است، استفاده گردید.. نتایج نشان داد که مهندسی ارزش تاثیر معنی داری بر بهره وری پروژه های معماری هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیاء دارد.
