علیرضا بهرامی

هدف از این پژوهش مقایسه قابلیت تصویرسازی ذهنی با کارآمدی جمعی در دختراندانش آموز ورزشکار و غیرورزشکار بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه‌ای با هدف کاربردی بود که بطور پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دختراندانش آموز ورزشکار و غیر ورزشکار شهرستان اراک در سال 1402 بود که تعداد 16 نفر (80 نفر ورزشکار و 80 نفر غیرورزشکار) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اصلاهات شامل پرسشنامه‌ قابلیت تصویرسازی ذهنی تجدیدنظر شده حرکت هال و مارتین‎، و پرسشنامه کارآمدی جمعی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های از آزمونهای توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 استفاده شد. از آزمون آلفای کرونباخ و آزمون‌های کلموگروف-اسمیرنوف، آزمون مقایسه میانگین در گروه‌های مستقل جهت تحلیل داده‌ها با سطح معنی داری 05/0 و نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که بین قابلیت تصویرسازی ذهنی و کارآمدی جمعی دختران دانش آموز ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت وجود دارد‎. با توجه به نتایج قابلیت تصویر سازی ذهنی می تواند کارآمدی جمعی را بهبود بخشد، بنابراین توصیه می شود دانش آموزان توسط معلم ورزش با مهارت شناختی تصویر سازی ذهنی آشنا و آنرا در خود تقویت تا از این طریق کارآمدی جمعی بهبود یابد.