ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﺪوﯾﻦ ﻣﺪل ارﺗﺒﺎﻃﯽ اﺿﻄﺮاب ﺻﻔﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎی ﺳﺒﮏ ﺗﻮﺟﻪ در داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ورزﺷﮑﺎر ﺑﻮد. روش ﭘﮋوﻫﺶ: راﻫﺒﺮد ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ و ﺑﺎ روﯾﮑﺮد ﺗﺪوﯾﻦ ﻣﺪل ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﻮد. ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﮥ ﺳﺒﮏﻫﺎی ﺗﻮﺟﻪ ﻃﯽ ﺳﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﺗﺮﺟﻤﻪ و روانﺳﻨﺠﯽ ﺷﺪ. ﻓﺮاﯾﻨﺪ آن ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﻧﺴﺨﮥ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﺑﻪ ﻓﺎرﺳﯽ، ﺑﺎزﺗﺮﺟﻤﻪ ﺑﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻮی و ﺗﺮﺟﻤﮥ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺑﻮد 245 از ﺟﺎﻣﻌﮥ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﯿﺪ ﺑﻬﺸﺘﯽ ، .در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ورزﺷﮑﺎر ﺑﻪ ﺷﯿﻮه در دﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎی ﺳﺒﮏﻫﺎی ﺗﻮﺟﻪ و اﺿﻄﺮاب ﺻﻔﺘﯽ را ﺗﮑﻤﯿﻞ ﮐﺮدﻧﺪ. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺗﺄﯾﯿﺪی و ﺿﺮﯾﺐ آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ و ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎری ﺗﺠﺰﯾﻪوﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ. ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ 0/72 و 0/70 ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﺿﺮﯾﺐ آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ ﺑﺮای دو ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ و ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﻪﺗﺮﺗﯿﺐ ،3 ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ و ﮔﻮﯾﻪﻫﺎی 4 و2 ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺗﺄﯾﯿﺪی ﻧﺸﺎن داد ﺑﺎرﻫﺎی ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺗﻌﺪاد ﭘﻨﺞ ﮔﻮﯾﻪ )ﮔﻮﯾﻪﻫﺎی ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺣﺬف ﺷﺪﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎری ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﺿﻄﺮاب ، ﺑﻮد0/4 ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ (ﮐﻤﺘﺮ از 9 و8 ﺻﻔﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﮑﻮس و ﻣﻌﻨﺎدار و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ارﺗﺒﺎط ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ و ﻣﻌﻨﺎدار دارد . ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی: ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ اﻫﻤﯿﺖ و ﺿﺮورت ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ارﺗﺒﺎط اﺿﻄﺮاب ﺻﻔﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎی ﺳﺒﮏﻫﺎی ﺗﻮﺟﻪ در ورزﺷﮑﺎران را ﻣﻄﺮح ﮐﺮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در ﻃﺮحرﯾﺰی ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ و ﺑﻬﺒﻮد ﻋﻤﻠﮑﺮد ورزﺷﯽ، ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﯾﻦ ارﺗﺒﺎط ﻣﯽﺗﻮان ﮔﺎﻣﯽ ﻣﺆﺛﺮ در ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب در رﻗﺎﺑﺖﻫﺎی ورزﺷﯽ داﺷﺖ.