علیرضا بهرامی

هدف: این مطالعه نظریه بازگشتی را به کار برد تا در یک فعالیت شبیه­سازی شده برای کشتی­گیران، نقش تسلط فراانگیزشی، هیجانات، استرس تنشی-کوششی و آمادگی قلبی تنفسی را مشخص نماید. مواد و روش­ها: در این مطالعه نیمه تجربی به صورت هدفمند 20 کشتی­گیر نخبه از شهر اهواز انتخاب و از مقیاس تسلط هدف محور برای تعیین تسلط فراانگیزشی و از آزمون آستراند برای مشخص شدن اکسیژن مصرفی بیشینه (Vo2 max) کشتی­گیران استفاده شد. در پیش آزمون از پرسشنامه استرس تنشی کوششی استفاده شد، سپس نمونه­ها در فعالیتی شبیه سازی شده بر روی تردمیل در 3 مرحله 2 دقیقه ای با استراحت30 ثانیه­ای بین مراحل،شروع به دویدن کردند، در پس آزمون، کشتی گیران دوباره همان پرسشنامه را تکمیل نمودند. ضربان قلب کشتی­گیران نیز در مراحل آزمون ثبت گردید. بعد از بررسی نرمال بودن داده­ها با استفاده از آزمون کلوموگروف- اسمیرنوف و برابری واریانس­ها (آزمون لون)، داده­ها به کمک روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه­گیری تکراری، آزمون t مستقل و آزمون پیگردی LSD تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد بین کشتی­گیران هدف محور و فعالیت محور در متغیرهای هیجانات منفی (sig=0.001)، ضربان قلب (sig=0.01)، استرس تنشی (sig=0.001) و استرس کوششی (sig=0.001) تفاوت معنی داری وجود دارد. مقایسه میانگین گروه­ها نشان داد کشتی­گیران فعالیت محور هیجان مثبت (90/2) بالاتر و هیجانات منفی (44/1)، استرس تنشی (72/1) و استرس کوششی (63/1) پایین­تری را نسبت به کشتی­گیران هدف محور داشتند. نتیجه­گیری: نتایج نشان دادکشتی­گیران با شناخت حالت­های فراانگیزشی و شرکت در فعالیت­هایی که با هدف عملکرد بهتر، هیجانات خوشایند و استرس کمتر انجام می­گیرد، احتمال دارد هر چه سریعتر به اهداف از پیش تعیین شده خود برسند. نتایج به طور کلی از اصول موجود در نظریه بازگشتی حمایت می­کند.