در سالهای اخیر ترمیم و تقویت اعضای بتن مسلح بااستفاده از پلیمر کامپوزیتهای مسلح شده باالیاف FRP به عنوان روشی کارامد مطرح بوده است. در این زمینه محققین بسیاری تاثیر استفاده از این کامپوزیتها را در رفتار اعضای بتن مسلح مورد مطالعه و آزمایش قرار دادهاند. از میان اعضای بتن مسلح موجود در یک سازه، اتصالات نقش چشمگیری در تعیین رفتار کلی سازه دارند به نحوی که تغییرات سختی و مقاومت و نحوه شکست آنها، رفتار سایر اعضا را تحت تاثیر قرار میدهد. در این عضو خاص از یک سو به علت تراکم زیاد میلگردها و از طرفی به دلیل مسائل اجرایی ضعفهای بسیاری به وجود میآید. در زلزلههای اخیر مشاهده شده است که علت خرابی برخی از سازهها عدم توانایی اتصالات در تامین مقاومت و یا شکلپذری لازم بوده است. در بسیاری از موارد میتوان به جای تخریب کلی سازه با انجام عملیات بهسازی در برخی نقاط سازه، مقاومت، سختی و شکلپذیری مناسب را تامین کرد. در این تحقیق با استفاده از نرمافزار آباکوس و با استفاده از مدل خسارت خمیری موجود در این نرمافزار برای مدل سازی بتن و با استفاده از مدلهای رفتاری مناسب برای میلگرد و همچنین ورقهای کامپوزیتی چند نمونه از اتصالات آزمایش شده توسط سایر دانشجویان این دانشگاه مدلسازی خواهد شد. مدلهای ایجاد شده تحت اشکال مختلف تقویت بررسی و سعی خواهد شد تا با استفاده از این روشها ضعفهای موجود در آنها مرتفع و نوع شکست در آنها تغییر داده شود. همچنین تاثیرات پدیده جداشدگی ورق در رفتار کلی عضو در هر یک از حالات مختلف تقویت، بررسی خواهد شد.
