روش تقویت و مقاوم سازی با استفاده از ورقه های پلیمری مسلح کربنی (CFRP) یکی از متاسیترین روش های تقویت می باشد. بنابراین لازم است که رفتار ورقه های پلیمری مسلح کربتی (CFRP) در مقاوم سازی سازهها ارزیابی شود تا از تمام پتانسیل آنها در مقاوم سازی استفاده گردد.بعضی تیرهای بتن مسلح دارای ضعف برشی بوده و نیاز به تقویت دارند که این ضعف ها ممکن است به دلیل ناکافی بودن آرماتورهای برشی، کاهش در سطح مقطع آرماتورها به دلیل خوردگی، افزایش میزان بارهای سرویس و نقص های طراحی و ساخت باشند. لذا در این پایان نامه به بررسی تقویت برشی با ورق CFRP پرداخته شده است و در آن پارامترهای موثر در تقویت برشی را به روش اجزای محدود و به کمک نرم افزار ABAQUS نسخه 6.12٫3 چون تاثیر جهت، خاخامت و زاویه الیاف نسبت به محور تیر و همچنین تفاوت استفاده از الیافیک جهتها و دوجهتها مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش پس از تکمیل فرآیند صحت سنجی مدل در نرم افزار ABAQUS ومقایسه با نتایج آزمایشگاهی، ابتدا تیر یتی سراسری در سه حالت مختلف با FRP یک جهته با ضخامت 0.13 و 0.26 و 0.34 و زوایای مختلف و 45 و 90 مقاوم سازی و ملاحظه گردید که استفاده از الیاف یک جهتها در بهترین حالت باعث افزایش ظرفیت باربری به میزان 38٪ نسبت به حالت تیر بدون مقاوم سازی میگردد سپس از الیاف دو جهته ضربدری (45D-135D) استفاده که در بهترین حالت 50٪ افزایشی ظرفیت باربری نسبت به تیر بدون مقاوم سازی ملاحظه و در مقایسه با الیاف یک جهتها 12٪ بهبود وضعیت باربری مشاهده شد. و در ادامه میزان لغزشی میلگرد برای حالتهای مختلف مقاومسازی نیز ارزیابی و ملاحظه گردید که کمترین میزان لغزشی در حالت مقاوم سازی چهار طرفه می باشد. سپس جهت بررسی پدیده جداشدگی و با تغییر رفتار سطح تماس بین FRP و تیر و استفاده از المان چسبنده (contact-cohesive) موضوع جداشدگی ورق مورد بررسی قرار گرفت وجداشدگی ورق از سطح تیر در محلی تکیه گاه میانی، دریال فوقانی و در محل اعمالی بار، دریالی تحتانی رخ داد و مسیرترکها نیز از محلی تکیه گاه میانی به طرف نقاط اعمالی بار متمرکز گسترش پیدا کرد.
