راهسازان از زمان های قدیم بر لزوم و اهمیت روسازی راه واقف بوده اند و بر حسب مورد از انواع روسازی ها استفاده می کردند. روسازی راهها در مناطقی که دارای زمینهای سست و آب و هوایی مرطوب بود و برای حمل و نقل کالا و مسافرین از ارابه استفاده می شد بیشتر توسعه یافت. از روسازی های قدیمی که هنوز آثاری از آنها به جا مانده است می توان روسازی های خیابانهای بابل و روسازی های راههای رومیان را نام برد.به لحاظ تاریخی روسازی ها به دو دسته روسازی های صلب و انعطاف پذیر تقسیم می شوند. هر چند به کار بردن واژه هایی همچون صلب یا انعطاف پذیر به منظور ساده تر شدن بحث می باشد و اغلب روشی برای جدا کردن روسازی های آسفالتی از بتنی می باشد. تفاوت اساسی بین روسازی های صلب و انعطاف پذیر به نحوه ی انتقال بار از سطح روسازی به بستر راه مربوط میشود. روسازی راه به دلیل سختی بالای دال بتنی بار را بر روی سطح وسیع تری از بستر راه توزیع می نماید و قسمت اعظم مقاومت روسازی توسط دال بتنی تامین می شود در حالی که روسازی انعطاف پذیر از مصالح ضعیف تری ساخته می شود و بار را به خوبی روسازی های صلب توزیع نمی کنند. هر ساله هزینه های زیادی بابت تعمیر روسازی جاده ها پرداخت می گردد.با به کار بردن یک مدل رفتاری مناسب برای یک جاده روسازی شده می توان نشست را به وسیله ی نرم افزار های مربوطه پیش بینی کرد. در این تحقیق از یک روسازی صلب که بر روی لایه های اساس، زیر اساس و خاک بستر متراکم قرار گرفته استفاده شده است و از مدل های رفتاری نظیر الاستیک خطی، موهر-کلمب، خاک سخت شونده و خاک سخت شونده با احتساب کرنش های کوچک استفاده شده است. جنس لایه اساس از خاک ماسه ایی متراکم و جنس خاک زیر اساس از نوع خاک ماسه ایی شل و خاک بستر متراکم هم از نوع رس است. ضخامت لایه اساس 0.3 متر، ضخامت لایه زیراساس 0.4 متر و خاک بستر متراکم 1.2 متر است. بر روی روسازی راه که از جنس اسفالت است و ضخامت آن به 0.1 متر می رسد، بارهای استاتیکی و دینامیکی به میزان 500 kpa قرار گرفته و در این راستا از نرم افزار Plaxis 2Dv20 استفاده شده است. طبق نتایج به دست آمده از این تحقیق میزان نشست در بارگذاری استاتیکی در مدل های رفتاری الاستیک خطی، موهر-کلمب، خاک سخت شونده و خاک سخت شونده با احتساب کرنش های کوچک برابر صفر شده و کمترین میزان نشست در بارگذاری های دینامیکی مربوط به مدل رفتاری خاک سخت شونده با احتساب کرنش های کوچک می باشد و بیشترین میزان نشست در بارگذاری دینامیکی مربوط به مدل رفتاری موهر-کلمب به میزان 0.48 متر می باشد.
