در این تحقیق به بررسی دوربرگردان به عنوان یک روش ارزان و سریع برای کاهش تداخلات ترافیکی در تقاطعات پرداخته شده است . حرکات گردش به چپ در تقاطع ممنوع شده و وسایل چپگرد ابتدا حرکت مستقیم انجام داده از تقاطع عبور کرده و سپس با مانور دوبرگردان به مسیر مورد نظر هدایت میشوند. برای بررسی دوربرگردان ابتدا مطالعات پیشین در مورد استفاده از دوربرگردان انجام شد و چهار عامل , حجم وسایل ورودی به قطعه تداخلی (فاصله تقاطع تا دوربرگردان ) , حجم وسایل مقابل حرکت دوربرگردان , فاصله دوربرگردان تا تقاطع و درصد وسایل گردش کننده به چپ به عنوان پارامتر های تاثیر گذار بر عملکرد شبیه aimsun دوربرگردان تعیین شد. سناریو های مختلف تعریف شده , در نرم افزار شبیه ساز ترافیکی سازی شدند و زمان سفر وسایل گردش کننده به چپ به عنوان پارامتر تاثیر گذار بر عملکرد دوربرگردان پس از احداث دوربرگردان از خروجی ها استخراج شد.پس از تحلیل نتایج و استفاده از آنها در نرم افزار برنامه مدل های ژنتیکی برای توصیف شرایط بدست آمد و مدل های بدست آمده genexprotool نویس ژنتیکی به عنوان تابع هدف در االگوریتم فراابتکاری ژنتیک به کار برده شد . نتایج حاصل از بهینه سازی ژنتیکی حجم وسایل مقابل , veh/h نشان میدهد که مقدار بهینه برای حجم وسایل ورودی به قطعه تداخلی 1036 فاصله دوربرگردان تا تقاطع 275 متر و درصد وسایل گردش کننده به , veh/h حرکت دوربرگردان 1173 چپ 21 درصد میباشد.
