1403/02/21
نیلوفر دربندی

نیلوفر دربندی

مرتبه علمی: استادیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0001-6888-8745
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 24075112300
دانشکده: دانشکده علوم پایه
نشانی: دانشگاه اراک، گروه زیست شناسی
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
اثر داروی رزوواستاتین بر به ‎خاطرآوری حافظه و استرس اکسیداتیو در رت های نر آلزایمری
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
رزوواستاتین، استرپتوزوتوسین، حافظه، استرس اکسیداتیو
سال 1401
پژوهشگران علی عزیزی چشمه کبود(دانشجو)، نیلوفر دربندی(استاد راهنما)

چکیده

مقدمه: بیماری آلزایمر (AD) نوعی اختلال تخریب عصبی است که با کاهش تدریجی عملکردهای شناختی و تغییرات رفتاری همراه است. شاخصه‎ی اصلی این بیماری تجمع پلاک های آمیلوئیدی در سمت خارج نورون ها و تشکیل کلاف های نوروفیبریلاری در داخل نورون هاست. تحقیقات نشان داده است افزایش کلسترول خون باعث رسوب این پروتئین ها در داخل و خارج نورون ها شده و منجر به تخریب آن ها و در نتیجه تحلیل حافظه می شود. در مطالعه حاضر اثر رزوواستاتین بعنوان داروی کاهنده کلسترول بر به ‎خاطرآوری حافظه و استرس اکسیداتیو در رت های نر آلزایمری مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی رت های نر بالغ نژاد ویستار به گروه های کنترل (سالین)، استرپتوزوتوسین، رزوواستاتین به تنهایی و رزوواستاتین به همراه استرپتوزوتوسین تقسیم شدند. در همه گروه ها، کانول گذاری به صورت دو طرفه در بطن های جانبی انجام شد. سالین و یا استرپتوزوتوسین (mg/kg3) به صورت درون بطن مغزی در روزهای اول و سوم پس از جراحی با حجم 10 میکرولیتر در هر بطن تزریق شد. گاواژ سالین(mg/kg1) یا رزوواستاتین(mg/kg 20 و 10) بصورت روزانه از یک روز قبل از کانول‫گذاری شروع و به مدت دو هفته ادامه یافت. در پایان دوره‫ی تیمار حافظه رت‎ها با آزمون اجتنابی غیرفعال مورد سنجش قرار گرفت و شاخص‎های استرس اکسیداتیو در سرم خون اندازه‫گیری شد.‬ کلیه داده ها توسط آنالیز آماری t مستقل و یا آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد بررسی قرار گرفت. سطح معنی‫داری میانگین ها 05/0< p در نظر گرفته شد.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ نتایج: تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین (mg/kg3) در روزهای اول و سوم پس از جراحی به‫طور معنی‫داری تاخیر در ورود به اتاق تاریک(STL) را کاهش (001/0< p) و مجموع مدت زمان باقی ماندن حیوان در اتاق تاریک (TDC) را نسبت به گروه کنترل افزایش داد (001/0< p) که به معنی تخریب و کاهش حافظه است. همچنین استرپتوزوتوسین منجر به کاهش معنی‫دار سطح آنتی‎اکسیدانتی کل، سوپراکسید دیسموتاز و افزایش معنی‫دار سطح مالون‎دی‎آلده