مقدمه: مورفین یک نوع مخدر است که موجب اختلال حافظه، کاهش عمل کردهای شناختی و تغییرات رفتاری می گردد. گرلین هورمون پبتیدی است که از معده ترشح شده و به عنوان لیگاندی برای گیرنده هورمون رشد عمل می کند. علاوه بر آن تحقیقات نشان داده است که گرلین باعث افزایش حافظه بلند مدت و تثبیت حافظه می شود. در این مطالعه به بررسی نقش هیپوکامپ در اثرات گرلین بر نقص حافظه ناشی از مورفین در رت های نر پرداخته شد. مواد و روش ها: تعداد 104 سر رت نر بالغ نژاد ویستار که در هر گروه آزمایشی 8 سر رت استفاده شده که با وزن تقریبی -15±235 گرم به گروه های زیر تقسیم شدند: 1- گروه کنترل 2- گروه های مورفین (mg/kg 5/7، 5، 5/2، 5/0) به همراه سالین (1µl/rat) 3-گروه های گرلین (nmol/µl 3، 3/0، 03/0 ) به همراه مورفین (mg/kg 5/7) 4- گروه های گرلین (nmol/µl 3، 3/0، 03/0 ) به همراه سالین (1ml/kg). مورفین و گرلین در محلول 9/0 درصد سالین حل شد. نوع تست انجام شده حافظه اجتنابی مهاری (Step-through) می باشد که کلیه گروه ها در تزریق اول بلافاصله پس از آموزش سالین و یا گرلین را به صورت درون مغزی در ناحیه CA1 هیپوکامپ دریافت کردند. در تزریق دوم که 5 دقیقه پس از تزریق اول صورت گرفت به حیوانات سالین و یا مورفین به صورت زیرجلدی تزریق شد. آنالیزهای آماری داده ها حاصل از آزمون رفتاری توسط نرم افزار SPSS و آنالیز واریانس یک طرفه(مورفین) و آنالیز واریانس دوطرفه(گرلین) انجام گرفت. نتایج: نتایج حاصل از آنالیز واریانس یک طرفه داده های آزمون رفتاری گروه های آزمایشی مورفین نشان داد که تزریق زیرجلدی مورفین در دوز های (mg/kg 5/7، 5، 5/2، 5/0) پس از آموزش به طور وابسته به مقدار منجر به کاهش تأخیر در تغییر مکان شد که نشان دهنده فراموشی ناشی از مورفین است(001/0>p). علاوه بر این نتایج حاصل از آنالیز واریانس دو-طرفه داده های آزمون رفتاری گروه های آزمایشی گرلین نشان داد که تزریق پس از آموزش گرلین (nmol/µl 3، 3/0، 03/0 ) 5 دقیقه قبل از تزریق مورفین (mg/kg 5/7) به صورت وابسته به مقدار تخریب حافظه ناشی از مورفین را به طور معنی داری نسبت به گروه گرلین-مورفین بهبود بخشید (001/0>p). آزمون مکمل Tukey نشان داد در گروه ها گرلین-مورفین تاخیر در ورود به اتاق تاریک به طور معنی داری افزایش یافت که به معنی بهبود حافظه است. هیچ اختلاف معنی-داری بین گرو