یافته های این پژوهش نشان داد که این گونه در ایران تباری کاملاً متمایز و با فاصلۀ آماری نسبتاً بالا در حدود 76 / 5 میلیون سال پیش ) 95% HPD = 3.21-8.92 ( از سایر تبارهای شناخته شده در دنیا جدا شده است. به نظر می رسد شرایط زیست محیط اتفاق افتاده در دوران شورشدگی مسین در دریای مدیترانه بر این موضوع تاثیر شگرفی باقی گذاشته است. تفاوت های شدید ریختی در افراد متعلق به این گونه از غرب به شهرق محدودۀ جنگل های هیرکانی نیز بر این موضهوع صهحه می گذارد. به عنوان نمونه یافته های این پژوهش حاکی از آن است که اشکول در ایران به طور متوسط 024 / 1 ± 57 / 12 غدۀ پستانی دارد که از سایر تبارهای شناخته شده بیشتر است. این موضوع در اندازۀ دستۀ نوزادان این گونه در محدودۀ جنگل های هیرکانی نیز مشهود است ( 89 / 0 ± 85 / 7 .) بحث و نتیجه گیری تغییرات ریختی شدید محصول فرایندهای اتفاق افتاده در پی شینۀ تکاملی این گونه در جنگل های هیرکانی ک شور می با شد. در محدوده مورد مطالعه نیز تفاوت های بارزی یافت گردید به عنوان مثال میانگین وزن افراد صید شده در منتهی الیه غربی و شرقی محدودۀ جنگل های هیرکانی کمترین میزان بوده و افرادی که در محدوده های میانی قرار می گیرند دارای بیشهههترین میانگین وزنی می باشند. این موضوع در تراکم نسبی ثبت شده از افراد به شیوۀ نرخ برخورد نیز هویداست. بررسی تفاوت های ریختی صفات استخوان فک زیرین نیز موید تفاوت در بین جمعیت های بررسی شده در زیستگاه های مختلف می باشد. نتایج نشان می دهند بیشههترین تفاوت ریختی در بین جمعیت های بررسههی شههده در منهتی الیه غربی محدودۀ پراکنش و منتهی الیه شههرقی این محدوده قابل مشاهده است.
