تعارض بین حیات وحش و منافع انسانی از دیرباز یکی از مشکلات جدی در حفاظت از تنوع زیستی بوده و مطالعات بسیاری در این زمینه تا کنون انجام شده است. در این بین گونه گراز به دلیل فروانی و تراکم نسبتا بالا در ایران در برخی از مناطق کشور به ویژه استان همدان دارای تعارض بالایی با منافع انسانی داشته است به طوری که در طی چهار سال از سال های 1390 تا 1393 بالغ بر 70 مورد پرداخت خسارت به افراد محلی به ثبت رسیده است. در این مطالعه با مدل سازی و پهنه بندی ریسک این تعارضات بر اساس نقاط ثبت شده از تعارضات و همچنین شکار صورت گرفته، مدل های مختلف حضور و شبه عدم حضور از قبیل آنتروپی بیشینه، مداکو، دامین، بایوکلایم، شبکه های عصبی مصنوعی و ... مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاکی از ان است که در اکثر بخش های استان (مناطق روستایی و کشتزارها) پتانسیل بالایی برای تعارض با گونه گراز وجود دارد. همچنین متغیرهای منابع آبی به ویژه نهرها و رودخانه ها، و همچنین توزیع مناطق روستایی که منجر به گسترش باغات و مزارع کشاورزی می گردد از مهمترین فاکتورهای دخیل در گزینش زیستگاه توسط گراز می باشد. تحلیل هی انجام شده بر اساس داده ها و اطلاعات موجود نیز نشان می دهد تراکم این گونه در استان حدود 25/0 فرد در هر کیلومتر مربع می باشد که در مقایسه با سایر استان های مطالعه شده نسبتا قابل توجه می باشد. این مساله دقت نظر بیشتر مسئولین محیط زیست استان و شهرستان ها در استان همدان را می طلبد.
