در سالهای اخیر، به دلیل رقابتی شدن بازار و سرعت تولید بالا، کوتاه کردن فاصلهی زمانی بین ایجاد یک ایده و طرح جدید تا زمان عرضهی آن به شکل محصول ساخته شده به مسألهی مهمی برای شرکتهای تولیدی تبدیل شده است. یکی از روشهای سرعت بالا تولید قطعات، روشهای نمونهسازی سریع 1 و قطعهسازی سریع 2 است. دستگاههای چاپگر سهبعدی تکنولوژی جدیدی برای نمونهسازی سریع کار میکنند. روش کار دستگاههای چاپگر سهبعدی بر اساس CAD/CAM هستند که بر اساس سیستمهای روش ساخت لایه به لایه است و قطعات به روشهای مختلفی به صورت لایههای نازک روی هم ساخته است که در آن لایههای (SLS) میشوند. یکی از روشهای مهم ساخت لایهای فرآیند سینترینگ لیزری 3 قطعه بر روی هم و با استفاده از لیزر سینتر CAD پودر به شکل گزینشی و بر اساس اطلاعات فایل میشوند. به عنوان یکی از روشهای قطعهسازی سریع بر (SLS) در این پایاننامه روش سینترینگ لیزری روی پودرکامپوزیت پلیپروپیلن- نانولولههای کربنی بهصورت تجربی مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر افزودن نانولولهی کربنی به پلیپروپیلن بر خواص مکانیکی کامپوزیت پلی پروپلین- نانولولههای کربنی در فرآیند سینترینگ لیزری به منظور رسیدن به خواص مکانیکی بالاتر است. در پژوهشهای SLS اثر پارامترهای لیزر بر روی خواص مکانیکی پودر پلیپروپیلن سینتر شده در فرآیند قبلی مورد بررسی قرار گرفته و پارامترهای بهینه استخراج شده است. در این پژوهش با استفاده از تجارب پژوهشهای قبلی، آزمایشاتی به روش تاگوچی برای استخراج پارامترهای بهینه لیزر و تاثیر افزودن نانولوله- ی کربنی به پودر پلی پروپلین بر خواص مکانیکی آن در فرآیند سینترینگ لیزری طراحی گردید و نتایج آن با پژوهشهای قبلی مقایسه گردید. نتایج آزمایشات نشاندهندهی % 27 افزایش در تنش تسلیم کامپوزیت پلی پروپیلن- نانولوله کربنی نسبت به پلی پروپیلن خالص در حالت بهینه است.