با توجه به نرخ جهانی رشد علم، امروزه بحث کیفیت آموزش، منابع آموزش و به روزرسانی رشته‌های دانشگاهی به یک موضوع پراهمیت در بسیاری از کشورها تبدیل شده است. رشته مهندسی عمران از جمله قدیمی‌ترین رشته‌های مهندسی است و در حال حاضر براساس اهداف تعیین‌شده توسط سازمان ملل متحد برای توسعه پایدار، نقش بسیار مهمی در جوامع پیدا کرده است. علی‌رغم اینکه در عصر جدید مهندسی عمران در ایران، این رشته بارها با تغییر سرفصل مواجه شده است، اما تغییری در بینش و انگیزه مهندسان عمران مشاهده نشده است. هدف از مقاله حاضر پیشنهاد تغییر عنوان رشته مهندسی عمران به رشته مهندسی زیرساخت جهت ایجاد یک بستر مناسب برای تغییر بینش و انگیزه مهندسان عمران از دیدگاه‌های سنتی به دیدگاه‌های نوین مبتنی بر پایداری و تاب‌آوری است.
