کابل ها یکی از اعضای مهم در پل های کابلی خودایستا هستند. تجربیات گذشته نشان می دهد که ایجاد آسیب و گسیختگی در کابل ها جزء جدایی ناپذیر این پل ها در طول عمر بهره برداری است. با توجه به قرارگیری برخی از این پل ها در مناطق لرزه خیز، در پژوهش حاضر سعی شده است به تأثیر گسیختگی کابل های متوالی بر ظرفیت لرزه ای نهایی پل های کابلی خودایستا پرداخته شود. برای این منظور در گام نخست پل یادبود بیل امرسون برای تهیه مدل عددی در نرم افزارهای اپنسیس و متلب با فرض گسیختگی یک کابل بحرانی به دلیل نقص انتخاب شده است. سپس زلزله نورثریج به ازای شدت‌های مختلف تا لحظه خرابی به سازه اعمال شده است و این مراحل گسیختگی متوالی در حین زلزله در کابل‌ها تا لحظه خرابی کامل پل ادامه یافته است. نتایج نشان می‌دهد که پل‌های کابلی خودایستا دارای ظرفیت لرزه‌ای بسیار بالایی هستند و این سازه‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که حذف چندین کابل متوالی در آنها موجب خرابی کلی پل نشود و ظرفیت لرزه‌ای آنها کاهش نیابد. در نهایت نتایج پژوهش حاضر نشان داد علی‌رغم حذف سه کابل، ظرفیت پل کاهش چشمگیری نداشت؛ اما با حذف پنچ کابل پل با الگوی خرابی زیپی به صورت کامل دچار تخریب می‌شود.
