حسن خلجی

چکیده زمینه و هدف: اکرمن(1988)، هوش و توانایی حرکتی را دو توانایی مهم در سه مرحله یادگیری(شناختی، حرکتی و خودکاری)، فیتز و پوسنر دانسته است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین بهره هوشی، آمادگی حرکتی و هوش هیجانی با یادگیری مهارت های پنجه و سرویس والیبال بود. روش شناسی: این مطالعه از نوع توصیفی و نیمه تجربی است. جامعه آماری، دانش آموزان پسر17- 16ساله دبیرستان های شهر الشتر به تعداد 1445 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 60 دانش آموز به عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامۀ محقق ساخته، پرسشنامۀ بهره هوشی ریون، پرسشنامه هوش هیجانی شاته، آزمون های مهارتی پنجه و سرویس والیبال ایفرد و آزمون های استاندارد آمادگی حرکتی بود. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی در سطح معنی داری 5 0/0p≤ انجام شد. یافته ها: همبستگی بین بهرۀ هوشی و هوش هیجانی با اجرای مهارت های پنجه و سرویس والیبال در مرحله شناختی یادگیری معنی دار و در بالاترین حد خود قرار داشت. این همبستگی در مراحل حرکتی و خودکاری یادگیری کاهش یافت. از طرفی همبسگی بین آمادگی حرکتی با اجرای این مهارت ها در مرحله شناختی و حرکتی یادگیری پائین ولی معنی دار بود. این همبستگی در مرحلۀ خودکاری یادگیری به بالاترین حد خود رسید. نتیجه گیری: بهره هوشی و هوش هیجانی در مرحله شناختی و آمادگی حرکتی در مرحلۀ خودکاری یادگیری مهارت های پنجه و سرویس والیبال مهمتر هستند.