جایگزین‌کردن فرآیندهای جداسازی متداول با فرآیندهای غشایی، حفظ مقادیر کلان انرژی را به دنبال خواهد داشت. برای این منظور طراحی غشاهایی با شار انتقال جرم بالا و دوام طولانی ضروری است. برخی از پلیمرهای سنتزی یا مصنوعی خصوصیات فیزیکی-شیمیایی و بازده جداسازی مناسبی داشته و به‌طور گسترده در ساخت غشاهای پلیمری استفاده می‌شوند. بااین‌حال، برای بهبود عملکرد غشاهای پلیمری، به‌ویژه برای کاربرد در تصفیه آب و پساب، روش‌های مختلفی وجود دارد که سولفوناسیون یکی از مهم‌ترین آنهاست. در فرآیند سولفوناسیون با ایجاد گروه‌های سولفونه در ساختار غشای پلیمری، خاصیت آب‌دوستی آن افزایش می‌یابد. با قراردادن گروه سولفونه بر زنجیر پلیمر می‌توان دامنه وسیعی از غشاها با خواص آب‌دوستی و آب‌گریزی متنوع تهیه نمود. این مقاله مروری، به بررسی روش سولفوناسیون در اصلاح عملکرد پلیمرهای بکار رفته در ساخت غشاهای نانوفیلتراسیون می‌پردازد. نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که رفتار غشا پس از سولفوناسیون از جنبه‌های مختلف بهبود می‌یابد و میزان این بهبود، رابطه مستقیمی با درجه سولفوناسیون، خواص ذاتی پلیمر و ویژگی‌های موردنظر دارد.
