در چند سال گذشته استفاده از چاپگر سه بعدی در زمینه ساخت و تولید به سرعت گسترش یافته است و در حال حاضر این امکان وجود دارد که طرح ها و مدل های سه بعدی را با وضوح و دقت بالاتری ایجاد کرد. روش های متعددی برای ایجاد لایه ها و ساخت قطعات به وسیله چاپگر سه بعدی وجود دارد که یکی از مرسوم ترین روش ها رسوب مواد مذاب (FDM) می باشد که از ذوب کردن مواد ترموپلاستیک برای تولید لایه ها استفاده می کند. یکی از اصلی ترین قسمت های این نوع از چاپگر سه بعدی رسوبی، بخش نازل یا اکسترودر آن است که وظیفه تزریق مواد اولیه یعنی فیلامنت های پلیمری را به عهده دارد. هدف این پایان نامه طراحی و ساخت نازل چاپگر سه بعدی است که بتواند با مواد معدنی و به طور نسبتاً پیوسته کار کند به عبارت دیگر اکسترودری که با مواد خمیری کار می کند را جایگزین اکسترودر مواد ترموپلاستیک در چاپگرهای رومیزی کند. مزیت استفاده از مواد معدنی مانند گچ و خاک رس، ارزانی و در دسترس بودن آن ها است و به دلیل ابعاد نسبتاً بزرگ چاپگر و فلزی بودن سازه آن، قابلیت کاربرد در ساخت قالب های کامپوزیتی و همچنین استفاده های عمرانی و ساختمانی را داراست. برای ساخت مدل های پیچیده و با جزئیات فراوان نیاز به یک نازل با دقت ابعادی مناسب و رسوب یکنواخت می باشد؛ به همین علت از مکانیزم اکسترودر جکی استفاده شده است. با توجه به این فرضیات، در ابتدا طرحی برای ساخت نازل صورت گرفت و سپس به کمک این طرح نسبت به ساخت آن اقدام شد. و در آخر جهت اطمینان از صحت انجام کار، نمونه های ساخته شده با اکسترودر جکی، از نظر دقت ساخت و کیفیت مکانیکی قطعات مورد بررسی قرار گرفت که نتایج مطلوبی به دست آمد.
