سازه های هوشمند از این حیث که به کاهش خطرات، کنترل ارتعاشات سازه ای، نظارت بر عیوب سازه ها، مهندسی حمل ونقل، کنترل حرارت و صرفه جویی در مصرف انرژی کمک شایانی می کنند، اهمیت بسیاری دارند. استفاده از مواد سازه ای - همچون کامپوزیت ها و بتن های هوشمند - نیاز به جاسازی یا اتصال ادوات اندازه گیری را درون ماده از بین می برد، و در نتیجه هزینه تولید کاهش، مقاومت سازه افزایش و کاهش خواص مکانیکی ماده به حداقل مقدار ممکن خواهد رسید. سازه های هوشمند قادرند همچون انسان نسبت به محرکی خاص عکس العمل مناسب نشان دهند. احساس، ویژگی اساسی یک سازه هوشمند است. ماده ای که به عنوان کامپوزیت سازه ای به کار گرفته می شود و خود نیز یک حسگر است، اصطلاحاً کامپوزیت خودحسگر نامیده می شود. این مقاله به معرفی مفاهیم و کاربردهای کامپوزیت-های سازه ای هوشمند می پردازد. کامپوزیت های سازه ای مورد بررسی نیز کامپوزیت های زمینه سیمانی و زمینه پلیمری می باشند.
