در این مطالعه امکان سنتز ساده ی کامپوزیتی زیست تخریب پذیر از پروتئین های موجود در شیر جهت مصرف در سامانه های دارورسانی مورد بررسی قرار گرفت. ساختار تهیه شده با استفاده از تکنیک های پیشرفته از قبیل طیف سنجی تبدیل فوریه ی مادون قرمز (FTIR)، طیف سنجی پرتوهای اشعه ی ایکس (XRD)، تصویر برداری توسط میکروسکوپ روبشی (FE-SEM)، پروسیمتری توسط آنالیز BET و تجزیه حرارتی (TGA) ارزیابی شد. در ادامه توانایی جذب کامپوزیت تهیه شده به عنوان یک جاذب کم هزینه و زیست تخریب پذیر در فرآیند جذب داروی آنتوسیانوزوید و رها سازی کنترل شده آن مورد ارزیابی قرار گرفت. تاثیر چندین پارامتر عملیاتی مهم از جمله pH، غلظت اولیه دارو، دوز جاذب، دما و زمان تماس بر روی میزان جذب دارو بررسی و مقادیر بهینه هر یک از آن ها تعیین شد. تحت شرایط بهینه: 5pH = ، غلظت 20 میلی گرم بر لیتر دارو، مقدار 5/0 گرم بر لیتر جاذب، دمای 25 درجه سانتیگراد و زمان 15 دقیقه بیشترین میزان جذب (0/92%) بدست آمد. در ادامه همچنین ایزوترم های تعادلی و مدل های سینتیکی جذب و بارگذاری دارو مطالعه شدند؛ که نتایج این بخش از مطالعات نشان داد که همدمای لانگمویر و مدل سینتیکی شبه درجه اول توانایی خوبی را در برازش داده های تجربی از خود نشان دادند. در پایان همچنین آزمایش-هایی جهت بررسی نحوه تخریب کامپوزیت و مکانیزم آزادسازی دارو طراحی و مورد انجام قرار گرفت.
