علیرضا بهرامی

بسیاری ازپژوهشگران روانشناسی ورزش وتمرین برای مطرح کردن موضوعات منحصربفرد برنظریه ها و روشهای ویژه تاکید دارند گیل 2000 یکی ازاین نظریه ها نظریه بازگشتی 1982 -2001 می باشد که شخصیت و انگیزش افراد را زمانی که آنها درفعالیت های مشخصی شرکت و یا ازفعالیت مشخصی دست می کشند شرح میدهد این نظریه برحالتهای فراانگیزشی حالت های هدف محور و فعالیت محور تاکید دارد افراد هدف محور افرادی نسبتا جدی دارای برنامه و کاملا هدفمند و متمرکز درفعالیت هستند و انگیختگی پایین را ترجیح میدهند درحالیکه افراد فعالیت محور به عنوان بازیگوش و خودانگیخته توصیف میشوند و سطح بالایی ازانگیختی را ترجیح میدهند مورگاتروید و همکاران 1978 دردودهه اخیر تعدادمطالعاتی که برااسس نظریه بازگشتی شکل گرفته به صورت فزاینده ای افزایش یافته است برخی ازاین مطالعات درحیطه های ورزشی و مسائل مهم مرتبط با آن دربین حالات فراانگیزشی هدف محور و فعالیت محور و انواع مختلف ورزشها صورت گرفته است ارتباط بین نوع حالات فراانگیزشی و نوع ورزشی برای اولین بار توسط اسوباک 1989 مطرح گردید او نشان داد که افراد هدف محور تمایل به انجام ورزشهای استقامتی دارند و درمقابل افراد فعالیت محور تمایل به انجام ورزشهای انفجاری دارند مطالعات کروهمکاران 4 کرولیندر 5و6 کوگان و براون 1999واسوباک و کر 1989 تاییدات بیشتری را برای استدلال اسوباک فراهم کرده است باتوجه به مطالبی که ذکر شد و درراستای توسعه ورزش قهرمانی سوال اساسی درمورد گزینش افراد درورزشهای استقامتی و انفجاری مطرح میشود که افراد با حالتهای فراانگیزشی متفاوت کدامیک ازاین نوع ورزش هارا ترجیح میدهند